Niegdyś przyrządzano go w każdym domu. Po wojnie tradycję kontynuowała polska wieś, zwłaszcza w okresie gorącego lata. Stopniowo wypierany przez oranżadę, coraz rzadziej gościł na stołach. Dziś znów powraca do łask.
Kwas chlebowy wspaniale ugasi pragnienie, orzeźwi i, co ważne, nie obciąży organizmu nadmiarem cukru. Zaliczany do napojów bezalkoholowych, naturalnie gazowany, obfituje w witaminy z grupy B.
Z powodzeniem można go przyrządzić samodzielnie w domu, do czego zachęcam.
Potrzebne produkty to:
1,5 kg czerstwego chleba razowego
50 dag cukru
5 dag drożdży
10 litrów wody
Chleb kroimy na kawałki, suszymy w piekarniku. Następnie zalewamy wrzącą wodą, najlepiej w kamionkowym lub aluminiowym garnku. Naczynie przykrywamy ściereczką.
Następnego dnia przecedzamy płyn. Drożdże rozcieramy z częścią cukru, a pozostały cukier rozpuszczamy w odrobinie wody. Wszystko dodajemy do płynu.
Ponownie przykrywamy i odstawiamy w ciepłe miejsce na ok.24 godziny (ewentualnie trochę krócej).
Po tym czasie płyn ponownie przecedzamy i rozlewamy do czystych butelek albo słoików, mniej więcej do 3/4 ich wysokości. Odstawiamy w ciepłe miejsce.
Gdy na powierzchni napoju ukaże się pianka, butelki wynosimy do chłodnego pomieszczenia.
Po około 2-3 dniach kwas chlebowy jest gotowy.
Smacznego!
To tylko jeden z możliwych sposobów przygotowania kwasu chlebowego. Jest ich wiele. Dawniej każda gospodyni miała swój sprawdzony, odpowiednio modyfikowany sposób robienia kwasu i nie potrzebowała do tego wagi.
A dziś… no cóż. I chleb inny jemy i pewnie kwas jest tylko częściową namiastką tego dawnego. Niemniej warto spróbować.
