Czarny bez (Sambucus nigra) to niewielkie drzewko lub krzew, bardzo znane i często spotykane w naszym kraju. Rośnie przy drogach i opłotkach, na obrzeżach lasów i zarośli, często sadzony jest też przy domach.
Rozpoznać go łatwo, szczególnie gdy kwitnie. Jego piękne, jasnokremowe kwiaty zebrane w baldachy, bywają ozdobą niejednego, wiosennego bukietu. Liście natomiast są duże, pierzaste, od spodu pokryte delikatnym meszkiem.
Pod koniec lata zaczynają dojrzewać owoce czarnego bzu, które wraz z kwiatami są cenionym surowcem zielarskim. Owoce można zrywać, gdy wszystkie kuleczki w baldachu są lśniąco czarne, zielone bowiem są szkodliwe.
Czarny bez stosowany jest pomocniczo w przeziębieniu. Napar z jego kwiatów ma silne działanie napotne, a także działa przeciwgorączkowo. W czasie choroby warto również pić sok z czarnego bzu, gdyż zawiera on witaminę A, C i witaminy z grupy B. Owoce czarnego bzu obfitują również w antocyjany, które chronią nasz organizm przed wolnymi rodnikami. Zagęszczony sok z owoców poleca się przy bólach migrenowych, rwie kulszowej i zapaleniu nerwu trójdzielnego.
Ale działanie lecznicze, jakie wykazuje czarny bez to tylko jedna strona medalu. Z punktu widzenia gospodyni domowej czarny bez to surowiec, z którego przygotować można pyszne potrawy i przetwory. Powidła, kisiele, soki, zapiekane kwiaty, napoje i wiele innych potraw wyczarować można z czarnego bzu. A wszystko z pożytkiem dla zdrowia.
(~u)
